کد مطلب:11640
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:6
در مورد واژههاي زير به طور مفصّل توضيح دهيد: محكوم به طهارت، بنابر احتياط، احتياط مستحب و احتياط واجب.
دليل اختلاف تعبيرها در رسالههاي عمليه، اختلاف ادّله اجتهاد و قدرت فهم مجتهدان و قدرت استنباط فقيه از مفاد و محتواي آنها است، مثلا در جايي كه دلالت ادله بر حكم مسئله، صريح و قطعي نيست امّا به نظر فقيه حكم آن روشن و دلالت دليل بر آن قوي است، تعبير به اقوي ميكند.
در جايي كه حكم مسئله (در اين صورت، اقوي فتواي مجتهد است) به گونهاي است كه فقيه را متمايل به اظهار فتوا ميكند، تعبير به بعيد نيست ميكند، در مواردي كه شبهه ضعيف وجود داشته باشد، تعبير به احوط يا احتياط ميكند.(1)
احتياط مستحب، احتياطي است كه رعايت آن خوب است، ولي واجب نيست.
احتياط واجب، رعايت آن واجب است، ولي مقلد ميتواند به جاي آن به فتواي مجتهد ديگري كه در رتبه بعدي قرار دارد عمل كند. (2)
اگر در ابتداي كلام گفت بنابر احتياط مراد احتياط وجوبي است، اما اگر بعد از فتوا گفت بنابر احتياط احتياط مستحبي است.
واژه محكوم به طهارت است در جايي به كار ميرود كه در آن مورد شك در طهارت و نجاست آن چيز داشته باشيم، كه حكم آن پاك است، در اين مورد ميگويند: محكوم به طهارت است.
پاورقي
1 - آيت اللَّه فاضل، جامع المسائل، ج 2، س 35.
2 - توضيح المسائل مراجع، ج 2، واژهها و اصطلاحات فقهي.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.